Акцэнты
Паляваньне на «Кнігаўку». Прапагандысты вучаць журналістаў называць рэчы сваімі імёнамі
Пасьля забойства гаўляйтэра Кубэ ў Менску дзеля помсты расстралялі 300 грамадзян. Жыва ўяўляю сабе загалоўкі ў партызанскіх газэтах: «Беларусь расстраляла 300 грамадзян» ці «Беларускія ўлады (а яны ж тады і былі тут уладай) правялі акцыю адплаты», піша Сяргей Дубавец.
Яго цанілі нават ворагі. Памяці шчасьлівага чалавека Юрыя Зісера
Зачем Кремль «разминает» тему ядерного апокалипсиса
Віталь Цыганкоў: Што яшчэ павінна адбыцца, каб вы пачалі пісаць па-беларуску?
Што яшчэ павінна адбыцца ў Беларусі і вакол яе, каб лідэры думак, якія заяўляюць пра важнасьць і каштоўнасьць беларускай мовы, пачалі пацьвярджаць гэта дзеяньнямі і ўласным прыкладам — хаця б на сваіх старонках у сацыяльных сетках?
Сколько заложников Лукашенко сейчас в тюрьме (инфографика)
Хто захапіў беларускія дзяржаўныя мэдыя? ВІДЭА
Мария Гриц. Стать беженцем дважды за год с ребенком на руках
Передать лекарства в Киев, помочь в Варшаве сориентироваться женщинам-беженкам с детьми, отметить третий день рождения дочки. У журналистки Марии Гриц, которая с маленькой дочерью на руках дважды прошла путь беженца — из Беларуси в Украину, а оттуда — в Польшу, очень много дел.
Минск—Киев—Львовщина—Швейцария. Долгая дорога семьи Приходько к мечте о свободе
«Нібы глядзіш амерыканскае кіно пра апакаліпсіс». Гісторыя эвакуацыі і любові журналісткі Юліі Альгерчык
“Я не написал ни одного политического текста, но мне все равно стыдно”. Поговорили с журналистами из провластных медиа
Беспрацоўны з судзімасцю, няня, адміністратар гатэля і адмаўляльнік Халакосту. Каго лукашэнкаўская прапаганда выдае за замежных экспертаў?
Журналіст Аляксей Дзікавіцкі: «У БССР палешукі былі людзьмі трэцяга гатунку»
Мова палешукоў — беларуская, украінская, тутэйшая, палеская? Аўтаномія для Палесся — норма ці раскольніцтва? Што значыць «нэмавістышчо» і хто такі «крутэль»? Па адказы звярнуліся да Аляксея Дзікавіцкага, аўтара ўнікальнага зборніка «Оньдэ».
Пир во время войны. Кто фаворит на стартующем «Евровидении» и что с участием в конкурсе России и Украины?
«Я могу сказать, что я счастлива» — Оксана Колб, главный редактор «Новага Часу»
В независимую журналистику я пришла в 1996 году. И за это время не было ни одного лёгкого года, каждый год — по-своему сложный, со своей спецификой, со своими репрессиями. Были допросы, несколько конфискаций техники… Было закрытие газеты: после избирательной кампании 2006 года закрыли независимую газету «Згода» — за якобы экстремизм и разжигание межнациональной розни. Всё это происходило ещё тогда. Потому 2021 год меня особо не удивил. Единственное отличие — масштаб репрессий, раньше это не было настолько массово, как сейчас.
Что оказалось действительно сложным для меня в 2020-м и 2021-м — это поддерживать команду. Ведь люди — это главное, что есть.
«Для меня очень важно транслировать объективную реальность». Марина Савицкая ушла с государственного радио и стала дважды эмигранткой
Кожны чацвер мы дасылаем на электронную пошту магчымасці (гранты, вакансіі, конкурсы, стыпендыі), анонсы мерапрыемстваў (лекцыі, дыскусіі, прэзентацыі), а таксама самыя важныя навіны і тэндэнцыі ў свеце медыя.
Падпісваючыся на рассылку, вы згаджаецеся з Палітыкай канфідэнцыйнасці