Журналісцкія байкі: Асаблівасці сучаснага беларускага гумару

«Было ў мяне два кітайскіх пеўні: бацька і сын. Бацька неяк танклява в­ішчэў, а не кукарэкаў, а сын добра гарлапаніў. Дэманструю тэлевізійшчыкам сваю гаспадарку, у тым ліку пеўняў. Бяру маладзейшага на рукі і кажу: «Ну пакукарэкай ты, а то бацька кепска кукарэкае»…»

Гаспадар робіць паўзу і працягвае: «І вось выходзіць сюжэт, дзе мая фраза абсалютна выдраная з кантэксту, без другога пеўня ў кадры — «Ну пакукарэкай ты, а то бацька кепска кукарэкае»… Добра, што цяпер ня 1937 год. А то не было б ані мяне, ані маёй сядзібы», — падсумоўвае гаспадар».

Севярын Квяткоўскі