Сны пра вяртаньне дадому і дзіцячыя вершы. Навіны Андрэя Кузьнечыка

Свабодавец Андрэй Кузьнечык у лістах з турмы турбуецца за сына, якога на лецішчы пакусалі «нейкія інсэкты», дасылае анэкдоты для дачкі і нагадвае жонцы, што яна для яго найпрыгажэйшая ў сьвеце.

«Сны сьняцца ўсялякія рознажанравыя. Але адзін быў рэалістычны»

У кожным лісьце Андрэй Кузьнечык дзеліцца сваімі снамі. У новых снах ён трапляе дахаты і думае, што так сабе і ўяўляў сваё вяртаньне. Але «непрыемна было пасьля гэтага зноў прачнуцца ў турме». Ці сьніць «нешта псыхадэлічнае са знаёмымі людзьмі» і «чарговы раз аказваецца ў гіпэрмаркеце-турме з судовай заляй».

«Сны пасьля твайго падбадзёрваньня і трактоўкі пастараюся зноў пазапамінаць, хоць у самыя сэнсацыйныя дні нічога знакавага дакладна ня сьнілася…

Сны сьняцца ўсялякія рознажанравыя. Але адзін сон быў рэалістычны: там я сядаў у мэтро „Шабаны“, доўга стаяў у чаргу ля касы, там „кэштаўся“, бо грошы памяняліся. Потым дома задуменна разважаў, што вось так доўга думаў, як яно будзе, і вось яно ўжо і наступіла — я дома і рэфлексую над першымі хвілінамі доўгачаканага стану ў філязофскім настроі. Ну як было не паверыць у рэальнасьць такога сну? Аж прачынацца раніцай было сумнавата ў сапраўднай рэальнасьці», — піша Андрэй.

У кожным лісьце — жартаўлівы дзіцячы верш

У палітвязьняў, якія атрымалі вялікія тэрміны зьняволеньня, за кратамі адкрываюцца новыя нечаканыя таленты. Цяпер былы палітвязень, які днямі вызваліўся, нашанівец Андрэй Скурко напісаў для свайго маленькага сына цэлую кнігу вершаў «Пра сланоў і барсучкоў», якая ўжо выйшла.

Свабодавец Андрэй Кузьнечык на паштоўках з забаўнымі малюнкамі, якія яму дасылае жонка, таксама піша для сваіх дзетак Яніны і Мацьвея вершы. Вершаў на добрую кнігу ўжо набралася і ў Андрэя Кузьнечыка. Апошні ягоны верш быў пра мышаня.

Па дахоўцы лупіць зьліва,

Бы ламае піяніна.

І ў маланкавым мігценьні

Між страхоцьця і трымценьня

Ў хату цень хвастаты ўскочыў

Зь цемры вераб’інай ночы.

Енк завесаў. Стогн масьніцаў.

Лісьце ў шыбах мітусіцца,

Шэпча вусьцішна: «Ня сьпі!»

Цень прынюхаўся, абтросься

І разявіў, падалося,

Аж да столі пашчу:

«Пі‑і»…

…«Пі‑і?»

Душа трымціць у пятках

Праз малое мышанятка?!

(А яно ўжо ў кут з абуткам

Утачылася ціхутка)

Не пасьпела разьвіднецца -

Каўка грукаецца ў сенцы:

«Прачынайцеся, трывога!

Мышцы трэба дапамога!

Сына-неслуха ні сьледу!

Мо ім кот ужо пасьнедаў?»

З шафы вуркнуў коцік сонны:

«Што яшчэ за забабоны?

Рацыён у нас не кепскі

І бязь неслухаў суседзкіх.

Хай не панікуе мышка:

Вунь „абвешчанае ў вышук“,

Сьпіць, накрыўшы пыску лапкай,

Мышанё ва ўтульным тапку».

Жонка Андрэя Алеся пасылае мужу шмат фатаздымкаў дзяцей, каб бацька бачыў, як яны растуць, сталеюць, а таксама дзіцячых малюнкаў. Бацька творчасьць сям’і заўсёды крытычна ацэньвае.

«Ледзьве не забыўся пахваліць твайго шэдэўральнага жэўжыка, а таксама Янчынага шэдэўральнага ката-птаха.

Перажываю з вашымі стасункамі з восамі — гэта ж надта балюча! Спадзяюся, Мацейку не яны ўджалілі, а не такі страшны камар — бр-р-р‑р, канечне! Я ў дзяцінстве, калі маліны ў лесе зьбіраў, уступіў у нейкае асінае кодла! Страшна ўспамінаць, колькі было страху і енку!», — успамінае і свае дзіцячыя перажываньні палітвязень.

«Часам бываюць цікавыя нумары, але часьцей пуставатыя»

Андрэй папрасіў сваякоў выпісаць шмат пэрыёдыкі. Часопіс «Маладосць» ён выпісвае «дзеля вершаў, а не партрэтаў аўтарак, як падумалі суседзі-сядзельцы», — удакладняе палітвязень. Чытае, акрамя літаратурна-мастацкіх часопісаў, шмат газэт. І як прафэсійны рэдактар, часам знаходзіць у іх і карысную інфармацыю.

«Ня ведаю, ці дабраліся вы да таго лужка, пра які ў навінах расказвалі? А да 109‑й школы вы дакладна даберацеся, прынамсі Янечка. Дык „Вячэрні Мінск“ напісаў, што там цяпер дужа адметны кабінэт геаграфіі. Часам бываюць цікавыя нумары, але часьцей пуставатыя. Ці можаш скінуць мне загалоўкі якога-небудзь „Мінскага кур’ера“ — мо там яшчэ цікавей? Праўда, сумняваюся! А, і зірні яшчэ „Транспортный вестник“. Раней яны выстаўлялі цалкам на сайце „Мінсктрансу“. Там былі цікавыя часам навіны побач з інтэрвію зь перадавікамі», — дзеліцца сваімі ўражаньнямі Андрэй.

«А можна ў вас знайсьці тыгра ў клетку?» — «У нас ёсьць тыгры толькі ў палоску»

9‑гадовай дачцэ Яніне бацька дасылае жартаўлівыя анэкдоты.

«Дырэктар заапарку тэлефануе ў Афрыку: „А ці можна ў вас знайсьці тыгра ў клетку?“

— Алё, у нас ёсьць толькі тыгры ў палоску».

***

«Васіль, а ў цябе калі прафэсійнае сьвята?

— 8 жніўня, дзень афтальмоляга, і 13 жніўня — дзень чыгуначніка.

— Кім жа ты працуеш?

— Вочкі ў дзьверы ўстаўляю».

***

«Ня бойцеся, гэтыя павукі і зьмеі не ядавітыя і ніяк ня могуць пашкодзіць вашаму здароўю.

— А як жа інфаркт?».

На дадзены момант ў няволі застаюцца 33 прадстаўнікі медыя

Коллеги в тюрьмах. Напишите им письмо поддержки АКТУАЛЬНЫЕ АДРЕСА

Чытайце яшчэ: 

«Кіраўніцтва расцаніла сыход Дзімы як асабістую здраду». Да 40-годдзя Дзмітрыя Семчанкі — невядомыя факты з яго жыцця

Пять приложений для ведения заметок

Выданне The New York Times можа цалкам «знішчыць» ChatGPT і іншыя нейрасеткі