Архіў

Прошло больше месяца после того, как ХАМАС атаковал Израиль, в результате чего, по официальным данным, погибло более 1 200 человек, а более 200 были взяты в заложники. В ответ на нападение Израиль объявил войну ХАМАС и начал бомбардировки и наземное вторжение в сектор Газа, в результате которого, по оценкам Министерства здравоохранения Газы, подчиняющегося ХАМАС, погибло более 11 000 человек. Этот конфликт продолжает развиваться, и журналисты должны быть готовы освещать его, придерживаясь фактов и принципов профессиональной этики.

Евгений Синельников — один из создателей известного украинского шоу о путешествиях «Орел и решка». Он много лет работал режиссером-постановщиком телепроекта и даже был ведущим девятого сезона. Когда началась война, Евгений с семьей жил в Буче, они пробыли под оккупацией несколько недель. После освобождения Киевской области режиссер вернулся в родной дом. Мы поговорили с ним о том, как сейчас устроена жизнь в Буче, что он чувствовал, когда российские солдаты пришли к нему домой, а еще об обиде на белорусов и о том, что такое делать национальный контент на YouTube.

Фотожурналисты после релокации белорусских СМИ были вынуждены искать другие варианты заработка и осваивать новые знания. В выехавших редакциях соглашаются, что непосредственно репортерской журналистики сейчас мало. Читателей интересуют события в Беларуси, а заказать контент оттуда невозможно, чтобы не подвергать коллег опасности. Автор БАЖ разбирался, к чему такое положение дел приведет.

Праваабарончая ініцыятыва «Журналісты за талерантнасць» абвяшчае конкурс для журналістаў_ак і рэдакцыяў СМІ - J4T AWARDS.

Сумесная заява праваабарончых арганізацый Беларусі

Академия Deutsche Welle принимает заявки на 18-месячную оплачиваемую стажировку. Журналисты смогут работать в зарубежных редакциях DW, а также в корреспондентских бюро в Вашингтоне и Брюсселе.

Калі цябе гвалтоўна вырываюць са звыклага жыцця, калі часы ў зняволенні перацякаюць у дні, а пасля і гады «сурка», вельмі важнымі становяцца рэчы, якія дапамагаюць не зламацца, заставацца сабой і адчуваць такія патрэбныя чалавечыя эмоцыі. Самыя важныя з такіх рэчаў — лісты і кнігі. Той цэмент, які падмацоўвае ўнутраны стрыжань.

У апошнія гады сітуацыя са свабодай прэсы пагоршылася ў многіх частках свету. З-за пандэміі пагрозы паскорыліся, калі беспрынцыповыя палітычныя рэжымы ўвялі рэпрэсіўныя прававыя меры пад выглядам барацьбы з дэзінфармацыяй і выкарыстоўваюць ўсё больш дасканалыя метады для кантролю інфармацыі ў інтэрнэце, а таксама працягваюць ціск на крытычную журналістыку, піша Press Club Belarus.

Разам з ростам папулярнасці сацсетак расла і дыскусія пра тое, як штодзённае карыстанне тым жа інстаграмам ці твітарам уплывае на эмацыйны дабрабыт чалавека. Апошняе даследаванне паказала, што людзі ўвесь гэты час маглі памыляцца з вынікамі.

У канцы лістапада ў 31-ы раз адбудзецца цырымонія ўзнагароджання прэміяй «Рэпарцёраў без межаў» (RSF) за свабоду прэсы. Адна з намінантак — Марына Золатава, якая цяпер знаходзіцца ў зняволенні. Яе вылучылі ў катэгорыі «Мужнасць».

Сёлета ў Праваабарончай прэміі з'явілася новая намінацыя: «Праваабарончая салідарнасць». Што гэта за намінацыя і ў адказ на які выклік яна была створаная?

Неизвестные вооруженные люди ограбили съемочную бригаду «Чешского телевидения» (ČT) во время работы в американском Сан-Франциско, куда журналисты прибыли для освещения запланированной на среду встречи президента США Джо Байдена с китайским лидером Си Цзиньпином.

8 лістапада суд у Беларусі прызнаў «экстрэмісцкімі матэрыяламі» збор твораў Вiнцэнта Дунiн-Марцiнкевiча. Доўгі час заўваг да творчасці класіка беларускай літаратуры ва ўладаў не было. Радыё Свабода высветліла, што раней пісалі дзяржаўныя СМІ пра паэта.

Беларускі ПЭН і «Радыё Свабода» вызначылі шасцярых пераможцаў і васьмярых лаўрэатаў прэміі імя Францішка Аляхновіча за творы, што грунтуюцца на асабістым аўтарскім турэмным досведзе. У спісе ёсць кнігі былых палітвязняў Алега Груздзіловіча і Вольгі Класкоўскай, а таксама вершы журналіста-фрылансера Андрэя Кузнечыка, які зараз адбывае шасцігадовы прысуд.

15 лістапада — незвычайная дата, падзеі трохгадовай даўніны назаўсёды ўпішуць яе ў гісторыю. Гэта дзень апошняга ў Беларусі жывога стрыму, дзень жорсткага разгону пратэсту на плошчы Пераменаў і знішчэння народнага мемарыялу Раману Бандарэнку, забітаму рэжымам. Але для нас гэтая дата – перадусім дзень, калі на плошчы Пераменаў былі арыштаваныя нашыя каляжанкі, журналістка Кацярына Андрэева (Бахвалава) і аператарка Дар’я Чульцова. Дзяўчыны да апошняга здымалі і паказвалі тое, што адбывалася. Дзякуючы іхнай самаадданай працы мы ведаем  праўду пра тыя падзеі.