Віншуем Юрыя Хашчавацкага з 70-годдзем!

Мы вельмі ганарымся, што маем у сваёй арганізацыі такую выбітную асобу, на якую можам раўняцца кожны дзень!

Жадаем Вам, спадар Юрый, моцнага здароўя і натхнення на Вашу вельмі цікавую і захапляльную працу! 🙂

Юрый Іосіфавіч Хашчавацкі — беларускі кінарэжысёр, палітык. Член Міжнароднай і Еўразійскай акадэмій тэлебачання і радыё. Лаўрэат міжнародных кінафестываляў у Нью-Ёрку, Сан-Францыска, Жэневе, Берліне, Мюнхене, Лейпцыгу, Бялградзе, Кіеве, Санкт-Пецярбургу.

Аўтар больш як трыццаці кінафільмаў, многія адзначаныя прызамі міжнародных фестываляў: «Гэта ціхае жыццё ў Глыбокім» (1985), «Тут быў Крылоў» (1987), «Сустрэчны пазоў» (1989), «Усё добра» (1991), «Рускае шчасце» (1992), «Аазіс» (1996), «Час Чжоў Энлая» (1998), «Богі сярпа і молата» (2000), «Дажыць да кахання» (2002), «Каўказскія палонныя» (2002).

Найбольш вядомая стужка — «Звычайны прэзідэнт» (1997?), знятая ў жанры палітычнага памфлету. Праца ўзнагароджаная Прэміяй міру на Берлінскім кінафестывалі, Гран-пры «Human Rights Watch» у Нью-Ёрку, прызам «Залатая брама» ў Сан-Францыска. Аўтар сцэнару стужкі — Леанід Міндлін. У стужцы зняўся экс-міністр МУС Беларусі Юрый Захаранка, які ў 1999 годзе будзе выкрадзены недалёка ад свайго дому.

Апошняя праца — стужка «Плошча», знятая ў жанры дакументальнай хронікі, прысвечанай прэзідэнцкай кампаніі 2006 года і абаронцам палатачнага лагера на Кастрычніцкай плошчы Мінска.

Скончыў Адэскі тэхналагічны інстытут. Пасля размеркавання ў Мінск супрацоўнічаў як пазаштатны аўтар з Беларускім тэлебачаннем, пазней — рэжысёр. У 1981‑м скончыў Ленінградскі дзяржаўны інстытут тэатру, музыкі і кінематаграфіі.

Кінаўзнагароды

    За фільм «Гэтае ціхае жыццё ў Глыбокім»:
        Гран-пры Ўсесаюзнага фестывалю тэлевізійных фільмаў у Кіеве (1985)
    За фільм «Тут быў Крылоў»:
        Гран-пры Ўсесаюзнага фестывалю тэлевізійных фільмаў у Мінску (1987)
    За фільм «Прызыўнікі»:
        Гран-пры фестывалю беларускага кіно (Мінск, 1987)
    За фільм «Сустрэчны пазоў»:
        Гран-пры «Залаты кентаўр» Міжнароднага кінафестывалю «Пасланне да Чалавека» (Санкт-Пецярбург, 1989)
    За фільм «Рускае шчасце»:
        прыз «Астанкіна» за лепшы тэлефільм і прэмія на міжнародным кінафестывалі ў Екацерынбургу
        «Gold­en Gate Award» (Сан-Францыска, 1998)
    За фильм «Оазіс»:
        Прыз журы міжнароднага кінафестывалю экалагічных фільмаў (Фрайбург, 1996)
    За фільм «Звычайны прэзідэнт»:
        Прэмія імя Сахарава расійскага саюза пісьменнікаў «Апрель» (Масква, 1997)
        «Кінапрэмія Міру» Берлінскага міжнароднага кінафестывалю (форум) у 1997 г.
        Гран-пры Human Rights Watch (Нью-Ёрк, 1998)
        «Gold­en Gate Award» (Сан-Францыска, 1998)
    За фільм «Каўказскія нявольнікі»:
        Гран-пры Сусветнай арганізацыі супраць катаванняў — міжнародны кінафестываль дакументальных фільмаў у Жэневе (2004)
        Залатая ўзнагарода міжнароднага кінафестывалю ў Белградзе (2004) Вікіпедыя