Журналісцкія байкі: «Маленькое всё какое-то…»

Аляксей Дзікавіцкі, кіраўнік рэдакцыі інфармацыйных праграм тэлеканалу «Белсат», былы карэспандэнт Радыё «Свабода» ў Варшаве

І вось застаецца гадзіна да выхаду прэзідэнтаў Кваснеўскага і Пуціна да прэсы. Усе стаяць, чакаюць, холадна, сумна… Тут адзін з расійскіх журналістаў – а іх прыехала чалавек сто з прэзідэнцкім пулам – пачынае хадзіць па двары прэзідэнцкага палаца. Падышоў да жаўнераў — да ганаровай варты — і пачаў пра нешта з імі гаварыць.

Я падабраўся бліжэй і чую, як ён пытаецца: “Слушай, скажи, пожалуйста, какая водка самая лучшая в Польше?”

Ясна, што жаўнер той не можа размаўляць – стаіць і маўчыць…

Журналіст зноў:

“Слушай, ну чё ты? Скажи в конце концов, какая водка самая лучшая? Надо ж вечером выпить…”

Жаўнер, напэўна, адчуў, што той ужо не адчэпіцца, і так шэптам кажа: “Wyborowa!”

Тады журналіст асістэнту кажа: “Ну-ка запиши: ”Выборча” какая-то…”

Я падумаў, што трэба неяк адцягнуць гэтага рускага журналіста ад жаўнера, каб той не мучыўся.

Я яму кажу: “Ну, как тебе Варшава?”

Ён падумаў-падумаў і кажа: “Знаешь… Маленькое всё кокое-то…”

Чаго-чаго чакаў, але такога, што “маленькое всё какое-то” – ніяк…

А ён працягвае: “А чё-то у вас тут дорога дырявая возле президентского дворца – ямы одни?”

А на Кракаўскім прадмесці сапраўды дарога раней была не вельмі добрая – гэта зараз адрамантавалі… Я кажу — маўляў, гарадскія ўлады не прымаюць рашэння адрамантаваць – можа, грошы на што іншае патрэбныя – на шпіталь ці школу…

Ён здзівіўся: “А что, президент не может приказать?”

Я кажу: не, не можа, бо прэзідэнт – гэта прэзідэнт, а дарога належыць гораду, тут муніцыпалітэт вырашае…

А ён тады кажа: “А на халеру такой президент, который не может сказать, чтобы дорогу сделали?..”

Аляксей Дзікавіцкі