Лабковіч распавёў пра катаванні ў калоніях за згадкі ў СМІ

«Я лічу, што тыя ўмовы, у якіх знаходзіліся палітычныя вязні, я ў прыватнасці, гэта безумоўна катаванні ва ўсіх сэнсах, нават не трэба ў гэтым сумнявацца», — распавёў экс-палітвязень і праваабаронца «Вясны» Уладзімір Лабковіч.

Уладзімір Лабковіч. Фота: Look­by­Media

Так ён адказаў на пытанне пра ўмовы ўтрымання вязняў у месцах зняволення падчас прэс-канферэнцыі з былымі палітвязнямі ў Вільні.

— Умовы былі надзвычай цяжкія. Я шмат у якіх месцах пабываў, мяне “пакаталі” па краіне. Напрыклад, у калоніі № 17 начальнік адразу сказаў, маўляў, ведаеш, што твае сябры на волі робяць з цябе “сакральную ахвяру” і мы ім дапаможам у гэтым ва ўсім?! “Раз яны вырашылі, што ты будзеш сакральнай ахвярай, значыцца, нам трэба адпавядаць гэтаму, мы ўсё зробім”.

Формула простая: калі ўзгадваюць пра цябе — мы проста пеленгуем інтэрнэт — адна згадка ў прэсе, незалежна дзе, і ты адразу едзеш у ШІЗА. Згадак было шмат. ШІЗА таксама хапала.

Лабковіч дадаў, што цяжка перажываў гэтыя сітуацыі, бо штрафны ізалятар (ШІЗА) — гэта вельмі халодныя адзіночныя камеры, у якіх цябе могуць пакінуць на шмат тыдняў запар. 

Праваабаронца звярнуў увагу, што размаўляў і з іншымі вызваленымі вязнямі пра гэты досвед, і ўсе згодныя, што ён яшчэ патрабуе асэнсавання.

— Было шмат момантаў, пра якія я не гатовы ўзгадваць, калі былі і фізічныя ўздзеянні. Маральныя і псіхалагічныя — кожны раз.

Таму я прашу, каб вы ставіліся з разуменнем, што гэтыя гісторыі пакуль што не распавядаюцца. Я дакладна перакананы, што вельмі добрыя, цудоўныя людзі, якія знаходзяцца там, як мінімум у калоніі № 17, калі я зараз пачну распавядаць, што там адбывалася, яны сёння ж паедуць у ШІЗА. У гэтай установе рэакцыя толькі такая.

Лабковіч кажа, што пабываў у розных месцах, што можа выдаваць “гайд”.

— У гэтым не трэба сумнявацца — людзі ў небяспецы там знаходзяцца, і гэта сапраўды катаванні. 

Што Бяляцкі расказаў пра турму, вайну, Нобелеўскую прэмію і будучыню Беларусі. Поўны тэкст інтэрвію Свабодзе