Акцэнты

Зміцер Лукашук — адзін з самых вядомых твараў не толькі «Еўрарадыё», але і ўсёй беларускай незалежнай журналістыкі. Да яго на эфіры прыходзяць палітыкі, эканамісты, блогеры, пісьменнікі, абмяркоўваюць надзённыя пытанні нашай з вамі рэчаіснасці, а часам нават разважаюць пра высокае — напрыклад, пра беларускую нацыянальную ідэю. Ну а мы вырашылі пагаварыць з самім Змітром. Атрымалася вельмі важная размова пра тое, кім мы ёсць і куды мы ідзём.

Творчая асоба нават у складанай жыццёвай сітуацыі знойдзе выйсце свайму дараванню, сваёй мастацкай ці нейкай іншай інтэлектуальнай дзейнасці. Калі пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года і масавых пратэстаў супраць фальсіфікацыі іх вынікаў беларускія ўлады распачалі маштабныя рэпрэсіі супраць незалежных СМІ і журналістаў, многія супрацоўнікі медыяў патрапілі за краты, іншыя эмігравалі. Нямала і тых, хто застаўся без працы, інакш кажучы, без сродкаў існавання. Паўсталі пытанні: як жыць, што рабіць далей? У ліку апошніх апынулася і журналістка з Гомеля Ларыса Шчыракова. Знайшла яна сябе ў новай іпастасі – этнафатографа.

Во время протестов 2020 года сообщалось, что в Беларусь в качестве «информационной помощи» прибыли российские медиаменеджеры, задачей которых якобы было обучение своих белорусских коллег работе с современными инструментами пропаганды и соцсетями. Официальных подтверждений этой информации не было, но с 2020-го белорусские официальные СМИ в своей риторике действительно стали очень походить на российские. В эфирах и текстах все чаще звучала агрессивная риторика и даже прямые оскорбления и угрозы в адрес политических соперников и внешних врагов. Начало войны в Украине проявило эти черты еще больше. Сейчас же начинает казаться, что белорусская пропаганда и вовсе сливается с российской — ее нарративы иногда даже прямо противоречат тому, что говорит Александр Лукашенко. Рассказываем, как белорусские пропагандисты начали играть против официального Минска.

Беларускі фатограф Яўген Атцецкі расказвае, што адбываецца гэтымі днямі ў Львове, які абстрэльваюць расейскія войскі. 

Пра выклікі ваеннага часу, працу з бункераў і сховішчаў, карэннае змяненне медыярынку і акалічнасці працы рэгіянальнага выдання ў прыфрантавой зоне БАЖ пагутарыла з кіраўніцтвам харкаўскай філіі «Суспільного»: шэф-рэдактарам навін Славам Маўрычавым і лінейнай прадзюсаркай Аляксандрай Навасел.

10 кастрычніка 2020 года памёр Валерый Шчукін. Праваабаронца, дэпутат Вярхоўнага Савета 13 склікання, журналіст, былы марскі афіцэр. Гэта вялікая страта для ўсяго нашага грамадства. "Новы час" узгадвае, што гэта быў за чалавек.