Як пісаць пра тэракты?

1. СМІ і журналістам рэкамендуецца строга выконваць дзеючае нацыянальнае заканадаўства ў галіне СМІ і барацьбы з тэрарызмам;

2. Медыя варта памятаць, што яны з’яўляюцца агульнадаступнымі, у тым ліку і для тэрарыстаў. Іх рэакцыя на паведамленні можа быць непрадказальнай і неадэкватнай;

3. Варта пазбягаць дэталёвых паведамленняў пра антытэрарыстычныя аперацыі;

4. Журналістам рэкамендуюць ні ў якім разе не браць у тэрарыстаў інтэрв’ю па сваёй ініцыятыве; не даваць ім магчымасці выйсці ў жывы эфір без папярэдніх кансультацый з праваахоўнымі органамі; быць гатовымі ў любы момант перапыніць прамую трансляцыю з месца падзеі; не каментаваць і не аналізаваць патрабаванні тэрарыстаў на дылетанцкім узроўні, без прафесійных кансультацый;

5. Заўсёды памятаць, што выратаванне людзей важней за права грамадства на інфармацыю. Адкрыта паведамляць, што частка інфармацыі закрытая з меркаванняў бяспекі;

6. Памятаць пра свой абавязак інфармаваць грамадскасць, а не распаўсюджваць паніку. Сачыць не толькі за сэнсам сказанага, але і за тонам;

7. Пры асвятленні падзеі не перашкаджаць працаваць праваахоўным органам, медыцынскім і іншым службам, чыя задача – выратаваць людзей;

8. Не імкнуцца наўмысна абражаць і зневажаць тэрарыстаў, у руках якіх жыццё закладнікаў;

9. Пазбягаць залішняй сенсацыйнасці і натуралізму пры паказе жорсткасці і гвалту, з павагай ставіцца да маральных і рэлігійных пачуццяў сваёй аўдыторыі;

10. Не імкнуцца стаць дзеючай асобай ў крытычнай сітуацыі. Не браць на сябе ролю пасярэдніка.

Поўны тэкст артыкулу

Страх и ужас пятницы 13-го